رجبعلی عکاس

اولین بار که رفتم عراق، سامرا نرفتم؛ بعد انقدر بهت بود از نجف و کربلا و کاظمین که هیچ به فکر سامرا نبودم؛
دومین بار اما بی قرار ِ سامرا بودم؛
اتوبوس که نگه داشت توی پارکینگ ِ خرابه ی شهر و ما با ترس و لرز راهی ِ حرم شدیم، حجم ِ ویرانی های ِ اطراف ِ حرم پاک دیوونه کرده بود همه ی ما زیارت اولی ها رو؛
وارد حرم که شدیم همه بی تاب بودن، هیچ باورمون نمیشد اینجایی که هستیم حرم ِ یک معصومی ه؛ همه جا ویران بود؛ همه جا آثار وحشی گری های ِ یک عده از خدا بی خبر بود؛
بعد از سامرا فهمیدم غربت یعنی چی، غریب یعنی کی...

ضمناً: این عکس ها، از سایت الکفیل(سایت رسمی حرم حضرت عباس روحی فداه) برداشته شدن؛ آرشیو عکس خوبی داره این سایت، دیدنش رو توصیه می کنم.
به دلیل ِ قاطی پاطی کردن ِ بلاگفا ناگزیرم که اینطوری لینک بدم: http://alkafeel.net/gallery/index.php