آخ از نبودن ها.
چیزی تا اذان مغرب و شب جمعه نمونده. صدایی مثل صدای مناجات های قبل از اذان صبح حرم امام رضا از یک جای دوری میاد.
دل ه تنگم بدجور هوایی میشه، هوایی وقت هایی که برای نماز صبح میری حرم و از دور تو خیابون که میری سمت حرم صدای مناجات گنگی شنیده میشه، آخ که چه عاشقانه ی خواستنی ای ه.
دلم ترکیب دوییدن تو سرما برای رسیدن به نماز جماعت صبح و اون صدای بهشتی رو خواست...
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و ششم دی ۱۳۹۲ ساعت 17:16 توسط مه تاب
|