. . . . ... .....
عجبا ...
چه سنگين نفس مي كشم اين روزهاي خوب ِ عزيز زندگي مو .
پ .ن : وقتي كه حس مي كنم پر از جهلم و اراجيف ، جرات نوشتنم به طرز غريبي ! كم مي شه . خجالت مي كشم شايد... و مثه كبك سرمو مي كنم تو برف. راه حل خوبي نيست . اما لازم ه ، براي آرامشي كه چندان شريف نيست اما ايضاً لازم ه ...
پ.ن.ن : اين چند روز دارم حرفاي خوب مي شنوم ، كتاباي خوب مي خونم، چيز ميز ِ خوب مي خرم واسه خودم . لازم ه ؟ نه اون قدر ، نوعي گول زدن آگاهانه ي جلف :)
شكر
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و هفتم دی ۱۳۸۶ ساعت 20:59 توسط مه تاب
|