رجبعلی عکاس

به رسم هر سال ه که همه جا جار می زنم که چی می خوام و اینا واسه ۱۵ ام دی ، امسال عرض کنم که آقا! دسشویی! مردم :( نابود شدم! انقد هر جایی می رم استرس دارم که دسشویی هست یا نه. تو خیابون که هستم همه ش به خونه ها نگا می کنم و حسرت این که هر خونه حداقل یه دسشویی داره. وای واقعاً دردناکه وضعم. اصنم خنده نداره! من تو یه ساعت ۵ بار میرم دسشویی گاهی و که توی هر کلاس و جلسه و مهمونی ای تمرکز فکرم رو دسشویی و ایناست. کمک کنید خب.

راستی بگم که سال قبل دکترم رفتم، گفت عضلاتت منقبض شده و مقطعی ه. خب دوروغ گفت مثه چی. مقطع تا چند و کجا آخه؟؟ و در نتیجه اگه قراره وقت دکتر بهم هدیه بدین،رحم کنید و اورولوژیست واقعنی بیابید که دوروغ نگه.

اه.اه.اه.اه ... غرم میاد از این شهری که نات اونلی هیچی نداره بات آلسو دسشویی هم نداره :(

ضمناً: جان من، این دفعه منو جدی بگیرین.