از میدون ونک ساعت 9 شب 14 دی داشتم می دوئیدم که دوباره برگردم سیدخندان؛ دوربین نفیسه توی سمند زرد جا مونده بود. رسیدم. هیچ کی راننده رو نمی شناخت. برگشتم خونه. زنگ زدم به سنا که شاید چیز بیش تری یادش بیاد؛ "یه سمند زرد بود و راننده موهای افشون جوگندمی داشت." 8 روز بعد توی جلسه ی کتاب لیلا زنگ می زنه که صاحاب خط سیدخندان- ونک گفته یه راننده دوربینو  تو ماشینش پیدا کرده؛ فردا بش زنگ می زنم. همه ی نشونیایی که می ده و می دم درسته. قبل خدافظی می گم پس من میام زیرپل می گیرم؛ سمند زرد خط نارنجی بود ماشینتون دیگه؟ راننده با شک می گه مطمئنید؟! مطمئن ام. سمند زرد و موهای جوگندمی افشون!

 

 

امروز 3ی بهمن رفتم دوربین رو از پژوی سبزی که راننده ش موهای کوتاه مشکی داشت تحویل گرفتم.